ویبره زدن داخلی رایج‌ترین روش ویبراسیون است که معمولاً یک شخص غیر حرفه ای نیز می تواند آن را انجام دهد. این فرایند یک فرایند بسیار ساده است که طی آن، اپراتور یک ویبراتور داخلی مانند پروب را داخل بتن خیس قرار می‌دهد و سپس به آرامی آن را خارج می کند.

مدت زمان ویبره زدن بتن

متاسفانه در بیشتر مواقع عملیات ویبره زدن با افراط یا تفریط انجام می شود. اما بهترین روش استفاده از یک دستگاه ویبراتور داخلی و فرو بردن آن به داخل مخلوط با سرعت حدوداً یک اینچ بر ثانیه است. تا زمانی که با برداشتن دستگاه حباب ها همچنان ظاهر شوند، باید فرایند ویبراسیون ادامه پیدا کند.

گاهی اوقات پیمانکاران از مهندسان می خواهند که عملیات ارتعاش بتن را سریع تر انجام دهند، اما نتیجه این کار چیزی جز شکست ساختاری پس از بتن ریزی نخواهد بود. با این وجود، اگر مدت زمان انجام ویبراسیون بسیار طولانی شود، آب و سنگدانه های مخلوط از هم جدا شده و محصول نهایی استحکام و زیبایی لازم را نخواهد داشت.

بهترین عملکرد ها در روش ویبراسیون داخلی

انجام عملیات ویبراسیون به یک روش  صحیح به تجربه و مهارت شخص اجرا کننده آن بستگی دارد. در ادامه بهترین عملکرد برای جلوگیری از ایجاد مشکلات رایج هنگام استفاده از این روش را بیان می کنیم:

• توصیه می‌شود که همیشه یک دستگاه ویبراتور آماده به عنوان یدک به همراه داشته باشید تا اگر دستگاه اول دچار نقص شد، بتوانید از دستگاه دوم به عنوان پشتیبان استفاده نمایید، چرا که برطرف کردن نقص تجهیزات بتن ریزی زمان بر بوده و همین امر باعث می شود که از کیفیت محصول کاسته شود.
• مراقب باشید مدت زمان انجام عملیات ویبره زدن با اسلامپ پایین کوتاه نباشد، زیرا بتن با اسلامپ پایین سفت تر است و به ویبراسیون بیشتری نیاز دارد. منظور از اسلامپ نسبت آب به سیمان است.
• به جای استفاده از روش ویبراسیون می‌توانید از بتن خود متراکم استفاده نمایید.
• دستگاه باید حداقل به عمق ۶ اینچی لایه قبلی نفوذ کرده باشد.
• ویبراتور را به صورت کاملا عمودی یا تقریباً عمودی درون مخلوط قرار دهید تا کارایی آن به حداکثر برسد. همچنین دستگاه را خم نکنید، زیرا باعث خراب شدن آن می­شود.
• یکی از اشتباهات رایج در رابطه با ارتعاش بتن، به کارگیری روش ویبراسیون به عنوان تنها روش آماده­سازی یک مخلوط است. این امر منجر به ایجاد سطحی ناهمسان و مشکلات دیگر می­شود.
• دماغه دستگاه را کاملاً داخل مخلوط قرار دهید و به مدت حداقل ۱۰ ثانیه نگه دارید. سرعت دستگاه را بیشتر از ۳ اینچ بر ثانیه تنظیم نکنید، زیرا بهترین بازدهی را زمانی به دست می­آورید که سرعت حرکت آن ۱ اینچ بر ثانیه باشد.
• توجه نمایید هر بار که ویبراتور را وارد مخلوط می­کنید، شعاع لرزش قبلی را نیز دربر داشته باشد. می­توانید به عنوان یک قاعده کلی خوب، شعاع ارتعاش بتن را چهار برابر قطر نوک دستگاه در نظر بگیرید.
• پیش از انجام عملیات ویبراسیون روی سطح مورد نظر، مطمئن شوید که همکارانتان قبلاً آن سطح را ویبره نزده­اند.
• در صورتی که دیگر هیچ حبابی از مخلوط خارج نمی­شود و یا سطح آن درخشنده شده است، عملیات را متوقف کنید.
• تا زمانی که نوک دستگاه کاملاً درون مخلوط قرار نگرفته است، آن را روشن نکنید. برای کارهای کوچک می­توانید از یک ویبراتور قابل حمل بهره بگیرید.
•  ویبراتور را به زور درون بتن فرو نبرید، در عوض از میلگرد فولادی استفاده کنید.
• این نکته را در نظر داشته باشید که هر چه فرکانس دستگاه بالاتر باشد، اگرچه  مقدار هوای موجود در مخلوط کاهش می‌یابد، اما باعث می شود مقاومت آن در برابر اثرات مخرب سیکل های ذوب و انجماد نیز پایین بیاید. چنانچه میزان مقاومت بتن در برابر اثرات مخرب سیکل های ذوب و انجماد مهم نباشد، می توان از طریق دستگاه ویبراسیون تمامی حباب های آن را خارج کرد که این امر باعث کاهش مقاومت آن خواهد شد.