معرف‎های شیمیایی

معرف‎های شیمیایی

صرف نظر از دامنه فعالیت آزمایشگاه‎های شیمیایی، عملا هر یک از آنها از مواد شیمیایی مختلفی به نام معرف ‎های شیمیایی استفاده می‎کنند. این‎ها، از جمله، حلال‎ها، الکل‎ها، استانداردها، شاخص‎ها، محلول‎های بافر، اسیدها، هیدروکسیدها یا نمک‎ها را شامل می‎شوند. مشخصات و مقیاس تحقیق انجام شده در آزمایشگاه‎ها، گونه‎ها و مقادیر معرف ‎های شیمیایی مورد استفاده را تعیین می‎کند. آنها در گونه‎های مختلف تجزیه و تحلیل شیمیایی، کارهای تحقیقاتی در تهیه و همچنین در تولید مواد دیگر استفاده می‎شوند.

مشخصات معرف‎ های شیمیایی

معرف‎های شیمیایی؛ مواد شیمیایی و مخلوط مورد استفاده آنها در آزمایشگاه‎ها هستند که برای انجام سنتزها، آنالیزها، تعیین مقدار مواد مختلف، توزیع مواد تشکیل‎دهنده نمونه و انجام کارهای علمی و پژوهشی کاملا شناخته شده مورد استفاده قرار می‎گیرد. معرف‎ها با پارامترهای کیفی پایدار، زمان نگهداری خاص و بسته‎بندی مناسب تضمین‎کننده ثابت بودن ترکیبات آنها مشخص می‎شوند. معرف ‎های شیمیایی هم به صورت جامد (گرانول، پودر، پاستل) و هم مایعات – محلول‎های با غلظت خاص – در بازار موجود است.

یکی از مهمترین پارامترهای مشخص‎کننده معرف‎های شیمیایی، خالصی آنها است. این درصد وزنی ماده اصلی پس از کسر ناخالصی‎های موجود در معرف است. به طور معمول، ماده اصلی یک ترکیب شیمیایی منفرد است، اما می‎تواند ترکیبی از چندین ماده باشد. در بازار مواد شیمیایی، معرف‎هایی با کیفیت و خواص متفاوت بسته به نوع مورد استفاده در دسترس هستند.

طبقه‎بندی معرف‎های شیمیایی

هنگام انتخاب معرف‎های شیمیایی، لازم است جنبه اقتصادی را در نظر بگیرید، زیرا هر تجزیه و تحلیل که با بالاترین کیفیت بیشترین هزینه را دارد، نیاز به استفاده از آماده سازی ندارد. در برخی از مواد مورد استفاده برای تعیین مواد شیمیایی، در تجزیه و تحلیل که از معرف استفاده می‎شود، حتی مقدار ناخالصی زیاد نیز تاثیر نمی‎گذارد. به همین دلیل، در میان معرف‎های شیمیایی، می‎توان درجه‎های مختلف خالصی را تشخیص داد که محتوای مواد اصلی و سطح قابل قبول آلاینده‎ها را تعریف می‎کند.

با در نظر گرفتن محتوای ماده اصلی و ناخالصی‎ها، معرف‎ها به موارد زیر تقسیم می‎شوند:

• درجه فنی: آنها به طور معمول محصولات سنتز صنعتی هستند.
• درجه خالصی: آنها پارامترهای یکنواختی دارند. معرف برای استفاده عمومی از آزمایشگاه، معمولا برای آنالیز کیفی است و به عنوان بستر سنتزها و مواد کمکی استفاده می‎شوند.
• درجه آزمایشگاهی: از آنها در آزمایشگاه‎ها برای انجام آنالیز کمی و کیفی مطابق با استانداردها استفاده می‎شود.
• درجه خالصی شیمیایی: این محصول باکیفیت‎ترین محصول است که نیازهای تکنیک‎های آزمایشگاهی تخصصی را برآورده می‎کند. مقدار ناخالصی‎ها زیر حد تشخیص روش‎های شیمیایی است.
• درجه اسپکتروفتومتری: در تحلیل طیفی مانند HPLC، GC استفاده می‎شوند.