دلایل واترپروف بتن با استفاده از عایق رطوبتی

واترپروف بتن با استفاده از عایق رطوبتی دلایل زیادی دارد.

دلایل واترپروف بتن با استفاده از عایق رطوبتی

دلایل واترپروف بتن با استفاده از عایق رطوبتی

واترپروف بتن با استفاده از عایق رطوبتی دلایل زیادی دارد، از جمله اینکه خطرات مختلف محیطی از قبیل آب، دی اکسید کربن، اکسیژن، کلریدها، سولفیدها و ارگانیسم های بیولوژیکی از محیط خارجی به داخل سازه ها منتقل می شوند و در فرایندهای مختلفی به فولاد و سیمان حمله می کنند. این امر باعث خراب شدن زودرس بتن آرمه شده و دوام آن به چالش کشیده خواهد شد. اما چگونه می توان از ورود عوامل مضر به این نوع سازه ها جلوگیری کرد؟ پاسخ این سوال واضح است؛ با تهیه پوششهای سطحی از قبیل عایق رطوبتی نانو یا استفاده از مواد واترپروف کننده مانند واترپروف پودری، نفوذگر، ژل میکروسیلیس و… در ملات ها می توان آسیب پذیری سیمان را محدود کرده و طول عمر آن را افزایش داد.

دلایل واترپروف بتن با عایق رطوبتی

  1. در زیر زمین ها، آب های زیرزمینی طی یک بازه زمانی بالا می آیند و وارد خانه شما خواهند شد. این امر باعث می شود که به دیوارهای داخلی آسیب های زیادی وارد شود.
  2. مناطق مرطوب ساختمان مانند حمام، آشپزخانه و بالکن تقریبا در تمامی طول سال در معرض آب قرار دارند و به همین خاطر احتمال نشتی و تخریب رنگ در دیواره های داخلی بالا می رود.
  3. در سقف ها، تغییرات دما و همچنین پارگی و سایش باعث ایجاد ترک هایی در سطح پشت بام می شود که منجر به نشت آب و نفوذ رطوبت به سقف های زیبای شما خواهد شد.
  4. مخازن آب بتنی مانند استخر، به دلیل مجاورت با رطوبت همواره مستعد ابتلا به نشت هستند. از این رو مهم است که ضد آب کردن این مخازن را به درستی انجام داد.
  5. تغییرات دما باعث ایجاد ترک در دیوارهای بیرونی می شود و همین موضوع منجر به ایجاد لکه های ناشی از رطوبت خواهد شد.
  6. اگر هرگونه ساخت و ساز بدون استفاده از عایق رطوبتی انجام شود، به دلیل ورود آب باید منتظر ایجاد خسارت های زیادی در خانه های خود باشید. تعمیر این اینگونه خسارت ها معمولاً پرهزینه و زمان بر است. علاوه بر این، ظاهر خانه را نیز خراب می کند و ارزش آن را در هنگام فروش پایین می آورد.

نکات و دلایل استفاده از عایق رطوبتی برای واترپروف بتن

عوامل زیادی در زوال بتن نقش دارند، اما در اینجا می خواهیم در مورد پوشش های محافظ و محلول های موثر در آب بندی بتن مسلح بحث کنیم. برای محافظت از مخلوط، باید در همان مراحل ابتدایی ساخت ملات آن اقدامات ویژه ای انجام شود و  راهکارهای دقیقی برای محافظت از آن در هر دو محیط داخلی و خارجی اتخاذ گردد.

روش ها و مواد مختلفی برای ترمیم و تقویت سطح بتن وجود دارد و ملاک های انتخاب این مواد کاملا مشخص است. برای انتخاب مواد پوششی باید بررسی کنید که با توجه به شرایط محیطی، چه عواملی باعث آسیب دیدن بتن می شوند. به عنوان مثال، در صورت صدمه دیدن سازه بر اثر تماس با نمک، سیاست های ترمیم باید بدین صورت اعمال شوند:

  • حذف یون های کلرید که به داخل سازه نفوذ کرده اند
  • جلوگیری از نفوذ رطوبت، یون های کلرید و اکسیژن
  • حفاظت از میلگرد یا سایر قطعات فولادی به کار رفته در سازه
  • همواره وضعیت بدتر و عوامل خورنده دیگر را نیز در نظر بگیرید
  • کنترل خوردگی با استفاده از عایق رطوبتی یا کنترل بالقوه

اجزای پوشش ها در واترپروف بتن

تمام پوشش های ارگانیک از سه مؤلفه اساسی تشکیل شده اند:

  1. حلال
  2. رزین
  3. رنگدانه
  • حلال ها

حلال ها روی خاصیت چسبندگی و دوام پوشش تاثیر زیادی می گذارند. به طور کلی، عایق رطوبتی به حلالهای بیشتر و قوی تری نیاز دارد تا رزین ها در آن حل شوند. دو اصطلاح “حلالها” و “رقیق کننده ها” غالباً به صورت یکسان مورد استفاده قرار می گیرند، اما تفاوت هایی بین آنها وجود دارد. در واقع، اصطلاح “حلال” می تواند شامل دو کاربرد متفاوت باشد:

۱.استفاده از حلال در پوشش به منظور تنظیم علظت

۲.حلال های تمیز کننده برای تمیز نگه داشتن برس، غلطک، شیلنگ و سایر تجهیزات.

  • رزین

رزین (که اغلب به آن اتصال دهنده نیز گفته می شود) اصلی ترین جزء تشکیل دهنده واترپروف بتن است. این ماده به طور معمول یک پلیمر جامد با وزن مولکولی بالا است که مولکول های بزرگی را تشکیل می دهد. وظیفه اصلی آن، خیس کردن ذرات رنگدانه و اتصال آن ها به یکدیگر و بستر است. این ماده بیشترین تاثیر را در ضد آب کردن بتن دارد و خصوصیات اصلی آن عبارتند از:

  • عملکرد عالی در مواجهه با خطرات محیطی
  • سازگاری با پوشش های دیگر
  • انعطاف پذیری و سختی
  • چسبندگی خوب
  • تنفس پذیری (قابلیت انتقال بخار آب)

رزین به تنهایی نمی تواند به عنوان ماده واترپروف بتن عمل کند و پوشش های عمومی به طور کلی با نوع رزین اولیه (که در فرمولاسیون پوشش مورد استفاده قرار می گیرد) طبقه بندی می شوند. رزین های معمولی شامل آکریلیک ها، آلک ها و پلیمرهای اپوکسی هستند.

  • رنگدانه

این مواد نامحلول هستند و سنگین ترین قسمت عایق رطوبتی محسوب می شوند که به طور معمول در ظرف ته نشین می شوند. رنگدانه ها، افزودنی هایی هستند که علاوه بر زیبا سازی سطح، مزایای دیگری نیز دارند که به مخلوط کمک می کنند تا به خواص مورد نظر دست یابند.

تقریبا تمامی پوشش ها حاوی رزین، حلال و رنگدانه هستند. البته روکش های بدون حلال (۱۰۰ درصد جامد) و روکش های شفاف و بدون رنگدانه نیز در بازار موجود هستند، اما هیچ کدام از آن ها فاقد رزین نیستند. عایق های رطوبتی معمولاً به دو دسته کلی تقسیم بندی می شوند: دسته اول حلال و رزین را با هم ترکیب می کند که قسمت حلال “فرار” نامیده می شود و قسمت رزین را ” غیر فرار” می نامند. دسته دوم رنگدانه است. رنگدانه ها افزودنی هایی هستند که خواص مختلفی به پوشش می دهند و به دو دسته کلی رنگی و تقویت شده گروه بندی می شوند.

وقتی از یک عایق رطوبتی به عنوان واترپروف بتن استفاده می شود، حلال در طی فرآیند پخت تبخیر شده و فقط رزین و اجزای رنگدانه روی بستر باقی می مانند. رزین و رنگدانه های باقی مانده عموما “مواد جامد پوشش دهنده” نامیده می شوند و برای محافظت در برابر خوردگی، یک باند محافظ را تشکیل می دهند.

منبع: عمران مال