همه کسانی که در عرصه خاک برداری فعالیت دارند با کاربرد این دو واژه یعنی نیلینگ و انکراژ آشنا هستند و می دانند که هر دو دارای عملکرد مشابه می باشند. نیلینگ و انکراژ اقداماتی هستند که در راستای تثبیت خاک انجام می گیرند و به منظور پشتیبانی از سازه هایی مانند پل ها و معابر کاربرد زیادی دارند. علاوه بر موارد مذکور می توان در قسمت های شیب دار که احتمال فرسایش خاک به شدت بالاست از نیلینگ و انکراژ در جهت تثبیت خاک آن مکان استفاده نمود. اما نیلینگ و انکراژ با وجود شباهت های عملکردی که دارند دارای یک سری تفاوت های ظریف می باشند که در این مقاله سعی می شود به طور کامل توضیح داده شود.

تفاوت های نیلینگ و انکراژ در هنگام اجرا

در زمان اقدام به نیلینگ که اصطلاحاً میخ کوبیدن در خاک هم نامیده می شود، میله های فولادی که از جنس استیل بوده و ضد زنگ هستند مانند میخ در زمینی که دارای خاک سست می باشد کوبیده می شود. عملیات میخ کوبی و فرو کردن میله های فولادی در خاک سست تا ارتفاع ۱ الی ۲ متر انجام می پذیرد. این در حالی است که در روش انکراژ به منظور تثبیت خاک از بولت های خاصی استفاده می شود.

این بولت ها در عرض ۳۰ تا ۶۰ میلیمتر تولید می شوند که اغلب دارای طول ۳ تا ۶ متر می باشند. از این نظر که در هنگام انکراژ نیز، روند اجرایی نیلینگ صورت می پذیرد و حالت میخ کوبی در خاک سست به چشم می خورد اما تفاوت قابل ملاحظه ای وجود دارد و آن این است که برخلاف حالت قبل، در نیلینگ به هنگام میخکوبی، دوغاب نیز به همراه میله های فولادی در سوراخ ایجاد شده فرو می رود. در زمان انکراژ و میخ کوبی احتیاجی به این دوغاب نمی باشد.

در هنگام اجرای نیلینگ بسیار مهم و ضروری است که در عین بزرگ بودن دامنه حفاری، عمق خاک برداری به اندازه کافی کوچک باشد. بنابراین اقدامات حفاری باید با دقت خاصی صورت گیرد و به قطرهای متفاوت میله های فولادی توجه شود تا سوراخ حفر شده متناسب با قطر میله ها باشد.

در روش تثبیت خاک به کمک انکراژ شاهد این امر هستیم که بولت های به کار برده شده توسط یک جک هیدرولیکی کشیده می شوند تا به حالت کشسانی مبدل گردند. پس تفاوت ظریفی که در اجرای انکراژ مشاهده می شود ایجاد تنش کشسانی است که اساسی ترین عامل حفظ خاک و جلوگیری از جابجایی آن به حساب می آید. نکته قابل ذکر این است که اگر چه در روش نیلینگ از میله های فولادی استفاده می شود اما در روش انکراژ اولویت با بولت ها می باشد و میتوان بجای استفاده از میله های فولادی از رشته های فولادی استفاده نمود.

تفاوت در میزان به کارگیری نیلینگ و انکراژ

 اگر چه نیلینگ و انکراژ روش اجرایی مشابه ای دارند اما تقریباً می توان گفت میزان استقبال زیادی نسبت به روش نیلینگ صورت پذیرفته است. این حجم بالای به کارگیری نیلینگ نسبت به انکراژ را می توان در موارد زیر جست و جو کرد.

۱- نیلینگ یا همان میخ کوبی میله های فولادی روش تقریباً جدیدی است که مورد استفاده کارشناسان و مهندسین راه و ترابری قرار گرفته است. میتوان گفت علت استقبال زیادی که از طرف کارشناسان در استفاده از نیلینگ بعمل آمده است به جهت مزایای ویژه ای است که نیلینگ دارد. در مواردی که نیاز به پایدار سازی شیب ها یا سطوح دارای شیب مانند شیروانی ها باشد، روش تثبیت سازی با استفاده از نیلینگ، راه حل بسیار خوب و نتیجه بخشی خواهد بود. همچنین زمانی که قرار است ظرفیت باربری افزایش یابد و کارشناسان به دنبال این هستند که میزان تغییر شکل اولیه را به حداقل برسانند، استفاده از روش نیلینگ پیشنهاد می گردد.

۲- در روش تثبیت خاک از طریق اجرای نیلینگ، نیاز به پرداخت هزینه کمتری می باشد. به همین دلیل می توان گفت روش نیلینگ از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه تر است. چرا که در زمان استفاده از روش نیلینگ، نیاز کمتری به مصالحی چون سیمان می باشد بنابراین مقداری از هزینه های مربوط به خرید مصالح کاهش می یابد. این در حالی است که در دیگر روش های تثبیت خاک مانند انکراژ نیاز به استفاده از حجم زیاد مصالحی چون سیمان می باشد.

۳- نسبت به انکراژ، روش تثبیت خاک از طریق نیلینگ این امتیاز را دارد که در هنگام فونداسیون اولیه یا همان صفحه گذاری در جهت آرماتوربندی، امکان یکنواختی و یک پارچه سازی بیشتری را پس از عملیات پایدار سازی به وجود آورد. همچنین در این روش امکان استفاده از تمامی فضا در طبقات وجود دارد.

۴- روش نیلینگ این مزیت را دارد که نسبت به انکراژ در هنگام زلزله، حرکت نرمی داشته و میزان بیشتری از سطح ایمنی را فراهم نماید، به این ترتیب به راحتی از گسیختگی های ناشی از زلزله جلوگیری به عمل می آید.

سخن پایانی

انکراژ و نیلینگ دو اقدام مهم در صنعت راه و ساختمان به حساب می آیند که هر کدام دارای ویژگی های منحصر به خود بوده و نقش مهمی را در حفظ خاک بر عهده دارند. کاربرد اصلی این دو مراقبت از خاک و جلوگیری از جابجایی آن می باشد. در این راستا اگر چه کاربرد مشترکی در روش اجرا دارند اما در عین مشابهت عملکردی، وجود برخی تفاوت های ظریف در بین این دو باعث شده است که در برخی جنبه ها کاربردهای متفاوتی داشته باشند و امتیازات خاصی به خود اختصاص دهند.

به طور مثال در روش انکراژ حالت کشسانی را مشاهده می کنیم که به واسطه جک هیدرولیکی و بولت ها ایجاد شده است و کمتر در روش نیلینگ شاهد آن خواهیم بود. این در حالی است که روش نیلینگ از استحکام خاصی برخوردار است و این استحکام ناشی از استفاده شدن همزمان دوغاب در کنار میله های فولادی می باشد. روش نیلینگ در حفظ ایمنی پس از زلزله بسیار کارساز بوده و از ریزش سطح شیب دار جلو گیری می کند. در ساخت تونل ها و مکان هایی که نیاز به دیوار نگه دارنده می باشد، استفاده از روش نیلینگ نسبت به انکراژ توصیه می گردد. 

منبع :ارین تیس