بتن ریزی زیر آب

بتن ریزی زیر آب (۱-۲)

بتن ریزی زیر آب “UWC” یکی از انواع خاص بتن ریزی با کارایی بالا است که در گذشته، حال و در آینده و تا زمانی که نیاز به ساخت پل ها باشد کارایی دارد، پایه هایی در خاک با سطوح بالای آب، و تقریباً همه سازه های خارجی و داخلی ساحلی.

بتن ریزی  زیر آب: اغلب موقعیت هایی مانند زیرزمین، فاضلاب و کارهای دریایی وجود دارد که قرار است بتن زیر آب ریخته شود. تقاضا برای این قالب معمولاً بیشتر از بتن ریزی عادی در شرایط خشک است.

 قالب نه تنها باید شکل مورد نیاز را به ساختار عناصر خود ببخشد بلکه باید از مخلوط بتن در هنگام ریخته شدن محافظت کند تا زمانی که سفت شود و از اثر مستقیم جریان و امواج مصون بماند. بنابراین، قالب همچنین به عنوان یک پوشش محافظ موقتی عمل می کند که در هنگام بتن ریزی از شسته شدن احتمالی سیمان و نشت ملات سیمان از مخلوط بتن جلوگیری می نماید.

پس از تکمیل سازی بتن، از بتن نرم در برابر ضربه و عمل سایندگی جریان های آب محافظت می کند.

 در صورت لزوم، سد صندوقی (فرازبندها) ساخته می شود و سرعت جریان را از طریق منطقه ساخت و ساز کاهش دهد.

۱٫    موارد احتیاطی در هنگام بتن ریزی زیر آب

• مواد خشک نباید درون آب ریخته شوند.
• بتن جایز نیست از هر ارتفاعی در آب ریخته شود.
• پس از ریخته شدن بتن، نباید تا ۲۴ ساعت آب پمپ شود.
• تراکم بتن نباید تا زمانی که سطح بتن از سطح آب بالاتر رود، انجام شود.
• مخلوط بتن باید با ۱۰٪ الی ۳۰٪ سیمان اضافی غنی سازی شود.
• بتن نباید در آب سرد قرار گیرد.
• بتن ریزی زیر آب باید در یک عملیات پیوسته و بی وقفه انجام شود.
• مصالح دانه ای باید به درستی درجه بندی شود.

۲٫    روش های بتن ریزی زیر آب

• روش ترمی (قیف و لوله)
• روش بتن ریزی با دانه های از پیش آکنده
• روش تزریق دوغاب
• کاربرد کیسه های بتنی
• پمپاژ
• قرار دادن سطل

برای تکمیل اطلاعات مربوطه به مقاله نحوه بتن ریزی زیر آب مراجعه فرمایید.